Arthur H (Arthur Ash): Biografia di l'artista

Malgradu u riccu patrimoniu musicale di a so famiglia, Arthur Izlen (megliu cunnisciutu cum'è Arthur H) si liberò rapidamente da u tag "Figliu di Famous Parents".

Annunci

Arthur Ashe hà sappiutu ottene u successu in parechje direzzione musicali. U so ripertoriu è i so spettaculi si distinguenu da una certa puesia, narrazione è una dosa d’umuri.

A zitiddina è a ghjuventù di Arthur Izhlen

Arthur Ashe hè u figliolu di i musicisti Jacques Izhelin è Nicole Courtois.

Arthur H (Arthur Ash): Biografia di l'artista
Arthur H (Arthur Ash): Biografia di l'artista

U zitellu hè natu u 27 di marzu di u 1966 in Parigi. Essendu un adulescente assai solitariu, hà avutu difficultà à maestru di materiale educativu. Abbandunatu u liceu à l'età di 16 anni, si n'andò in vela à l'Antilles per trè mesi.

Allora i so genitori u mandò à Boston (Stati Uniti). Arthur Asch hà studiatu musica per un annu è mezu à l'università, ma senza interessu significativu.

Riturnà in Parigi, riunì parechji gruppi cù quale hà spirimintatu cù i so primi cumpusizioni.

Ma dopu à un "fallimentu" catastròficu duranti a so prima participazione à u Festival di Bourges, u cantante hà ricunsidutu è cambiatu a so attitudine versu a musica.

U musicista si precipitò per un bellu pezzu trà innumerevoli movimenti musicali, cumpresu jazz, blues è tango. Allora Arthur Ashe hà creatu gradualmente u so "Universu" musicale unificatu.

Inseme cù u contrabbassu inglese Brad Scott, hà urganizatu u spettaculu. U spettaculu era programatu per trè notti à u picculu Vieille Grille di 60 posti in Parigi in dicembre 1988. U successu era cusì significativu chì i picciotti anu realizatu quì per un mesi.

U publicu s'hè inspiratu prestu da stu ghjovanu interprete, chì combina umore, musica è puesia. Dui mesi dopu, hè in u Sentier des Halles chì u duo, chì hà trovu ancu u batterista Paul Joti, hà preparatu 30 spettaculi diffirenti.

L'album di debut di l'artista è u Giappone

In u frivaru, Arthur Ashe hà arregistratu u so primu album. Questu hè stata ottenuta in cullaburazione cù i so dui partenarii: Paul Jothi è Brad Scott. Il trio si è poi esibito al Théâtre de la Ville di Parigi.

I spettaculi sò ghjunti unu dopu à l'altru, è u 18 di lugliu, u ghjovanu cantadore hà assistitu à u festival Francofoli de La Rochelle (Francia). Arthur H hè l'album di debut chì hè statu liberatu u 3 di settembre. Grazie à a touring è a publicità di stampa gratuitu, u discu hè vindutu bè. 13 tracce sò diverse petite storie musicali.

À u principiu di u 1990, à l'altitudine di a Guerra di u Golfu, Arthur Ashe hà pigliatu à u palcuscenicu sta volta in Place Pigalle. U so successu si sparse fora di Francia. À a fine di ferraghju, u cantante volò in Giappone, induve u publicu l'hà salutatu cù entusiasmo. Un annu dopu, Arthur Ashe hè digià apparsu nantu à u palcuscenicu di Olympia, circundatu da 8 musicisti.

In l 'uccasioni di a radiodiffusione, l'artista pigliò u palcuscenicu in Olympia u 25 d'aprile di u 1991. Cù u so trio è quattru musicisti chì ghjucanu strumenti di ottone. U restu di l'annu hè stata largamente spesa in tour in Francia, finendu in Giappone.

In April 1992, u sicondu album Bachibouzouk hè stata liberata cù a participazione di i musicisti regularmente, chì sempre includeu: Paul Joti, Brad Scott è John Handelsman da a banda.

Un pocu dopu, u percussionista brasilianu Edmundo Carneiro s'unì à u gruppu, accumpagnendu u cantante in spettaculi in Parigi è durante a so tour 1992.

Arthur H (Arthur Ash): Biografia di l'artista
Arthur H (Arthur Ash): Biografia di l'artista

"Magic Mirrors" di Arthur Ashe

Trà ghjennaghju è ferraghju di u 1993, Arthur Ashe hà visitatu i Magic Mirrors, una tenda magnifica custruita in Belgio in l'anni 1920, in quale u cantante hà creatu un spettaculu musicale divertente è teneru. I spettaculi avianu una atmosfera assai circense.

Pocu dopu, hà ricevutu u premiu "Revelation Musicale di l'annu". U cantante cuntinuò à girà in u mondu, cumpresi l'Africa, u Quebec è u Giappone.

In uttrovi, un album hè statu liberatu, arregistratu durante cuncerti à i Magic Mirrors. In questa occasione, Arthur Ashe hà datu dui cuncerti in Olympia. U trio hà cuntinuatu à visità e cità cù u prugramma Magic Mirrors in u 1994. In marzu, Ken hà fattu un filmu di 26 minuti nantu à u so fratellu.

Da u 1989 à u 1994 Arthur Ashe hà datu più di 700 cuncerti è vindutu circa 150 mila album. Hè un artista assolutamente indispensabile in u repertoriu musicale francese. A so musica, ricca di sorpresa è di magia, cuntinueghja à eccità un numeru significativu di ascoltatori.

1996: album Trouble-Fête

1995 hè statu un annu di riposu da u palcuscenicu. Questu hè ancu in parte per u fattu chì Arthur Ashe divintò babbu.

Riturnò à u travagliu in settembre di u 1996 cù u so terzu album, Trouble-fête. Stu travagliu allegoricu riflette l'unità è a puesia di a so musica. Da uttrovi à dicembre, l'artista hà tornatu in giru, è da l'8 à u 18 di ghjennaghju di u 1997, presenta u so novu spettaculu in Parigi.

I spettaculi sò pieni di magia è incantu, dimustrà novi stili à l'audienza - una cumminazione di jazz, swing, tango, musica africana, orientale, è ancu zingara.

Stu spettaculu hà purtatu à a scrittura di l'album Fête Trouble, chì hè stata liberata in u 1997. Alcune canzoni sò state arregistrate in Benin è Togo durante a tour africana in ferraghju è marzu 1997.

Dopu à l'Africa è parechji cuncerti in Francia, Arthur Ashe hà realizatu una seria di cuncerti in l'America di u Nordu à a fini di l'invernu di u 1998. A scena più grande di quellu periodu era u cuncertu in Luna Park in Los Angeles.

A sera, à a fine di u cuncertu, davanti à un pubblicu stupitu, Arthur Ashe prupone à a so fidanzata Alexandra Mikhalkova. Inoltre, questu hè accadutu davanti à un magistratu, invitatu apposta per questa occasione.

2000: album Pour Madame X

À a fine di l'estiu di u 2000, Arthur Ashe hà publicatu u so quartu album, Pour Madame X. Cù u so trio (chitarrista Nicholas Repak, contrabbassu Brad Scott è batterista Laurent Robin), u cantante hà arregistratu u so album in un castellu medievale, luntanu da u classicu. studi cummirciali da cui era partitu.

I canti novi, cum'è sempre, sò stati chjappi di certi significati musicali è testuali. 11 tracce, cumpresu a canzone rap di 8 minuti Haka dada, malgradu e differenze in u generu, si adattavanu in u significatu. In generale, l'album hè diventatu più sentimentale chì u precedente.

Grand tour d'Europa

A nova tour principia in nuvembre. Ma uni pochi ghjorni prima, Arthur Ashe hà prisentatu a colonna sonora di un film mutu di u direttore di l'anni 1930 Tod Browning. A liberazione hè accaduta micca in ogni locu, ma à u Musée d'Orsay in Parigi.

U musicista hà fattu parechje volte in Parighji, dopu hà cantatu un duo cù u musicista talianu Gianmaria Testa in Italia, è un pocu dopu hà incantatu i so fanni di Laos è Tailanda.

In u 2001, u tour si stende finu à a mità di l'estate, cum'è Arthur Ashe hà visitatu Quebec in lugliu (Festival d'été de Québec, Francofolies de Montréal), è in Aostu Ouzeste hà visitatu cù u so babbu per u spettaculu "Père/fils" ("Padre / figliolu").

Arthur Ashe cuntinueghja tranquillamenti a so strada musicale, cantendu è ghjucanu cù certi amichi cum'è Brigitte Fontaine (per u spettaculu di u 14 di marzu di u 2002 à u Grand Rex di Parigi) o l'accordeonista Marc Perrone.

In u ghjugnu di u 2002 hà publicatu un novu discu, Piano solo.

Per l'occasione, hà rivisitatu è ri-inregistratu u so repertoriu, utilizendu largamente u pianoforte cum'è strumentu d'accumpagnamentu.

Hà arregistratu ancu duie belle canzoni novi Nue au soleil è The Man I love. E duie cumpusizioni sò stati creati da e donne. Arthur Ashe hà datu un cuncertu eccezziunale eccezziunale u 26 di ghjugnu à u Bataclan di Parigi.

2003: album Négresse Blanche

A principiu di uttrovi, Arthur Ashe hà cuminciatu à scrive canzoni di novu. I so assistenti Nicholas Repak è Brad Scott tornanu à travaglià cun ellu.

A nova registrazione di u cantante hè stata fatta in Montmartre. U mischju hè statu in New York. Cusì, u 13 di maghju di u 2003, l'album hè stata liberata - questi sò 16 canzoni in quale sò spessu citati e donne famose. U ritmu generale di l'album hè assai lento, trà l'elettro è a musica pop.

Arthur Ashe ripigliò i so spettaculi in ghjugnu cù una seria di cuncerti accumpagnati da solu trè musicisti. Da u 2 à u 13 di lugliu si esibisce à u Buffet du Nord di Parigi è dopu à parechji festivali cum'è e Vieilles Charrues. U 1 d'aostu, si eseguisce in Montréal à u festival Francofolies de Montreal.

A tour in Cina hè stata programata da u 4 di nuvembre à u 14 di nuvembre di u 2004. U cantante hè statu sopratuttu accoltu in Pechino è Shanghai, ma l'autorità anu rifiutatu di emette un permessu. Tour annullatu. Per quessa, u 2004 hè diventatu un annu "Canadian" per u cantante, chì hà datu una quantità di cuncerti.

2005 : album Adieu Tristesse

Mentre era in Canada, hà pigliatu l'oppurtunità di registrà u so quintu album di studio, Adieu Tristesse, chì hè stata liberata in settembre di u 2005. I 13 canzoni di questu album, chì descrizanu più precisamente u so repertoriu, anu un successu significativu.

L'opus cuntene trè duetti. A canzone Est-ce que tu aimes ? u cantanti era urigginariamenti suppostu di fà cù u ghjovanu cantante Camille, ma per una certa ragione a zitella ricusò. In u so postu, Arthur Ashe hà pigliatu -M-. Grazie à u video clip di a canzone, u cantante hà ricevutu u premiu Victoire de la Musique in a categuria "Clip of the Year" in u 2005.

Arthur Ashe hà realizatu u sicondu duet Chanson de Satie cù u cantante canadianu Feist. Jacques si unì à u so figliolu in a canzone Le Destin du Voyageur.

Da settembre à dicembre di u 2005, Arthur Ashe hà giratu in tutta a Francia, in particulare Parigi. Hà participatu ancu à Printemps de Bourges, Paléo Festival de Nyon in Svizzera è Francofolie de La Rochelle prima di visità Canada, Pulonia è Libanu.

Arthur Ashe hà datu un cuncertu per u so anniversariu

U 27 di marzu di u 2006, hà celebratu u so 40 anniversariu escendu à l'Olympia cù u so babbu, l'amicu inglese Brad Scott è a so surella Maia Barsoni.

Da maghju, u cantante hà iniziatu una nova tour in Francia, cù parechji cuncerti à l'esteru, cumpresu u Libanu è u Canada.

À l'occasione di u festival di musica 2006, si esibisce à a Cour d'Honneur di u Palais de la Région di Parigi, prima di vultà à i festivals Furia Sound è Francofolies de La Rochelle. A tour hè finita in New York, à u grande piacè di u cantante, chì adorava a cità.

U 13 di nuvembre di u 2006, l'etichetta Polydor hà publicatu l'album Showtime. Il s'agit d'un album live et d'un DVD qui résume tous les mois que l'artiste et sa bande ont passé sur scène pour présenter Adieu Tristesse au grand public. Trà scene girate à l'Olympia di Parigi è à u Spectrum di Montréal (à l'occasione di Francofoli 2006), si sentenu parechji duetti : Est-ce que tu aimes ? cù -M-, Le Destin du Voyageur cù u babbu Jacques, Une Sorcière bleue cù Maia Barsoni, Sous le Soleil de Miami cù Pauline Croze è On Rit Encore cù Lhasa.

Arthur H (Arthur Ash): Biografia di l'artista
Arthur H (Arthur Ash): Biografia di l'artista

2008 : album L'Homme du Monde

In u ghjugnu di u 2008, u settimu album L hè stata liberata'Homme du monde, prodotto da Jean Massicotte.

Stu ultimu opus, cù u so smattering di rock è jazz, ùn avia micca pianoforte per fà spaziu à a chitarra.

A musica d'Arthur Ashe, di solitu malincolica è quasi trista, era più ballabile, più memorable è groovy in questu album. Stu turnaround pare esse in parte per via di a nascita di u so figliolu in u 2007 è l'armunia finalmente truvata in a so relazione cù u so babbu.

L'album hè stata liberata accumpagnata da un filmu, chì più specificamente illustratu u missaghju di u travagliu. A film hè stata diretta da u direttore americanu Joseph Cahill.

Prima di andà in giru in uttrovi, u cantante hà fattu una volta di più à u festival Francofoli de La Rochelle in lugliu.

2010: album Mystic Rumba

U 2009 hà cuminciatu bè, cù Arthur Ashe riceve u premiu Victory of the Pop/Rock per u so album L'Homme du monde in ferraghju. Per l'arregistramentu di u prossimu discu, si n'andò à isolà in u studio Fabrique, in a campagna di Saint-Rémy-de-Provence.

Il s'assit au piano et commença à enregistrer 20 chansons minimalistes.

Stu travagliu solista hà purtatu à l'arregistramentu di Mystic Rumba, un duppiu album publicatu in marzu di u 2010.

U stilu migliuratu hà permessu di ricuperà parechji aspetti di a voce vellutata di u cantante è, soprattuttu, i so testi è a so puetica strana. A tour Mystic Rumba hà iniziatu in ferraghju.

In unu di i teatri francesi, Arthur Ashe leghje a puesia di certi pueti neri. Questa sperienza l'hà purtatu in un viaghju inusual. Inseme cù u so amicu è musicista Nicholas Repak, hà prisintatu un spettaculu dedicatu à l'opere literarie afro-caraibiche. U spettaculu teatrale L'Or Noir hè statu creatu in lugliu 2011. Stu spettaculu hè statu dopu realizatu parechje volte.

In u 2011, Arthur Ashe hà travagliatu per creà un novu album.

2011: album Baba Love

U 17 ottobre di u 2011, Arthur Ashe hà publicatu l'album Baba Love. Per questu opus, hà creatu a so propria casa editrice. Si svintò ancu da i musicisti cù quale avia travagliatu è hà riunitu una nova squadra: Joseph Chedid è Alexander Angelov da i bandi Aufgan è Cassius.

U 27 d'uttrovi, u cantanti turnò à u palcuscenicu per dà un cuncertu à u centru culturale Cent Quatre in Parigi. In u Novembre, Arthur Ashe hà iniziatu un novu giru di Francia, chì hà ancu fattu in New York, dopu in Montreal è Quebec.

L'Or Noir, un spettaculu dedicatu à i scrittori caraibici, creatu cù u so amicu Nicholas Repak, hè statu u sughjettu di una nova liberazione musicale in marzu 2012. Cusì, l'album hà apertu a cullezzione Poétika Musika, dedicata à i testi di diversi pueti.

Da u 15 di ghjennaghju à u 3 di ferraghju, i dui artisti anu prisentatu u spettaculu musicale L'Or Noir à u teatru Rond-Point di Parigi, è dopu in parechje altre cità francese.

A seconda parte di sta serie hè stata liberata in marzu 2014 sottu u titulu L'Or d'Eros. Sta volta Arthur Ashe è Nicholas Repak s'interessanu à a puesia erotica di u XXu seculu, utilizendu e parolle di Georges Bataille, James Joyce, André Breton è Paul Eluard.

Sti duie creazioni musicali, L'Or Noir è L'Or d'Eros, sò state presentate à u publicu durante parechji cuncerti, in particulare à u centru culturale Cent Quatre di Parigi.

2014: album Soleil Dedans

Per l'arregistramentu di u novu dischettu Soleil Dansans, u musicista hà allargatu i so orizonti è s'inspira à l'aria fresca di Quebec è di l'Occidenti americanu.

L'album hè statu premiatu u Premiu Académie Charles-Cros in nuvembre in a categuria "Best Song".

2018: album Amour Chien Fou

U doppiu album ecletticu era custituitu di 18 canzoni, alcune di elli duranu trà 8 è 10 minuti, è hè definitamente sfarente di tuttu ciò chì u musicista hà fattu. Ci sò ballati romantichi è atmosferichi, è ancu musica di ballu più ritmica.

I critichi lodanu stu album, cusì ùn hà micca pigliatu assai per ghjunghje. I spettaculi cuminciaru u 31 di marzu di u 2018. U 4 d'aprile, Arthur Ashe hà realizatu à u Trianon di Parigi.

Annunci

U 6 d'aprile, u cantante hà persu u so babbu, Jacques, chì hè mortu à 77 anni. Uni pochi ghjorni dopu, à u festival Printemps de Bourges, u figliolu rende u tributu à u babbu cù un spettaculu.

Next Post
Prince (Prince): Biografia di l'artista
Mar 30 ghjugnu 2020
Prince hè un cantante americanu iconicu. A data, più di centu millioni di copie di i so album sò stati venduti in u mondu sanu. E cumpusizioni musicali di Prince combinanu diversi generi musicali: R&B, funk, soul, rock, pop, rock psichedelico è new wave. À u principiu di l'anni 1990, u cantante americanu, cù Madonna è Michael Jackson, era cunsideratu [...]
Prince (Prince): Biografia di l'artista